Ta sama wiadomość po angielsku :https://forum.serara.org/index.php?topic=19503.msg99515#msg99515Przekazał : Ron Besser, administrator, członek bohater
Kategoria / Temat : PISZCIE TUTAJ, ŻEBY NOWI CZYTELNICY ŁATWO ZROZUMIELI WIADOMOŚCI / HISTORIA POCZĄTKÓW PIĄTEGO EPOKOWEGO OBJAWIENIA : KSIĘGI URANTII
« 3 października 2022 r., godz. 22:22:12 »
HISTORIA POCZĄTKÓW PIĄTEGO EPOKOWEGO OBJAWIENIA : KSIĘGI URANTIISto lat temu, a właściwie więcej niż sto lat temu, Anglia miała człowieka, który potrafił pisać objawienia. Nazywał się Stainton Moses i chociaż potrafił to robić dobrze, stracił przychylność objawicieli duchowych z powodu tego, że lubił zarabiać na życie dając seanse arystokracji bez wykonywania bardzo poważnej pracy. Moses Stainton zmarł ostatecznie we wrześniu, 1892 r. z powodu powikłań po upadku z omnibusu w Londynie, kiedy to wpadł pod wóz handlarza i zmiażdżył sobie prawą nogę. Z tą osobą skontaktował się nasz Syn Stwórca, ten którego dziś na tej stronie nazywamy Michałem Nebadońskim. Stainton Moses został poproszony przez grupę Michaela o stworzenie epokowego objawienia i rozpoczął je w 1875 roku, ale nigdy nie ukończył, a pierwszy rozdział znamy dziś z Księgi Urantii.
Fundacja Urantii, która ukończyła epokowe objawienie rozpoczęte w Anglii i porzucone z powodów, dla których Moses nie mógł ukończyć pisania na czas z powodu seansów, który chciał przeprowadzać, aby zarobić trochę świeżych pieniędzy na swoje malejące zasoby w domu. Ukończyła ona tę książkę w Stanach Zjednoczonych, dostarczając ją do dworu w Chicago w październiku 1955 roku.
Fundacja Urantii nie odkryła nic na temat Anglii i nadal nie wie, jak Stainton Moses przygotował się do napisania początku Księgi Urantii, nie zatytułowanego jeszcze jako coś takiego, ale napisał jego część w książce (1883) "More Spirit Teachings" (Dalsze nauki duchowe).
Książka ta jednak nie była wystarczająco wielkim sukcesem, żeby zarobił wystarczająco dużo pieniędzy, aby kontynuować proponowane pisma poprzez duchowe przewodnictwo Komisji Objawienia przy użyciu awatara IMPERATORA. Spotkałem się i rozmawiałem z Imperatorem i lubię tę osobę za jej szczere wypowiedzi na temat pism ostatniego ćwierćwiecza XIX wieku przez Mojżesza i Michała. Oto Imperator, z którym możemy nadal rozmawiać przez nasze własne pisma duchowe:
IMPERATOR : "Jestem Prorokiem Malachiaszem. Poznałem Rona jedenaście lat temu, kiedy odkrył to wszystko czytając części książki, More Spirit Writings. Słyszałem, jak Ron powiedział, gdy przechodził przez ten tekst, „To z pewnością brzmi jak Księga Urantii !”. Cóż, tak powinno było być - pierwsze cztery rozdziały Księgi były gotowe do przepisania, ale Mojżesz nie mógł nic na to poradzić, ale zapisał się w lepszym układzie niż pozostawanie w domu i czytanie mojego tekstu, kiedy mógł być w Londynie dając prognozy kochającym astrologię wesołkom tamtej epoki. Zarabiał w ten sposób dużo pieniędzy i dobrze się odżywiał. Kiedy umarł, miał sześć kamieni żółciowych i boleśnie przechodził przez kamień nerkowy, kiedy śmierć zabrała go w sposób natychmiastowy z powodu ataku serca spowodowanego przez zbyt wiele sposobów kończenia seansu : podskakiwał na stole ogłaszając, że seans został zakończony i wychodził za drzwi w tajemniczy sposób przy dźwiękach trąbek ! Tak, ludzie. W tamtych czasach duch stanowił wszelkiego rodzaju rozrywki, aby przedstawić tajemnicę Boga tak ukrytego, że tylko jego specjalne objawy można było zobaczyć.
"Tu Imperator. Kierowałem Komisją Objawień w Nebadonie w tamtych czasach, ale siły większe ode mnie sprzysięgły się na Michała Nebadońskiego i Pradawni Czasu zadecydowali, że objawienie, które Nebadon przygotowywał, miało być zabrane z Anglii i wysłane do Ameryki. Teraz oczywiście nic z tego nie wiecie, ponieważ historycy Fundacji Urantii nie wiedzą, co robią, jeśli chodzi o prawdziwą historię. Gdyby Ron nie natknął się na Mojżesza, nic z tego nie byłoby również znane, więc posłuchajcie !
"Ja jako Imperator zostałem skierowany w 1897 roku, żeby mówić do czołowego medium Ameryki. Właśnie w tym roku przygotowywaliśmy się do wysłania tego do pewnej pani o nazwisku Piper, mieszkanki Bostonu z wyższych klas, która miała w domu pięć pokojówek i dwóch odźwiernych i jeździła Phantomami kierowanymi przez szofera, rodzajem powozika z kierowcą z przodu. Pewnego wieczoru, gdy wracała do domu po przemówieniu na spotkaniu, została napadnięta przez rabusiów, a jej szofer nie został zabity, lecz dostał w głowę pałką i runął w kałuży krwi na jej nowiutki dywan, który został położony dzień wcześniej. Pani Piper była arystokratką z Bostonu i nie chciała nigdzie nocować, jeśli w domu nie było świeżej pościeli na dwa łóżka. To był ich styl życia w Bostonie w tym czasie i czy możesz sobie wyobrazić jej zaskoczenie, kiedy zobaczyła w nowej rezydencji siadając przy stole, żeby zrobić właściwy seans i nagle pojawił się obok niej nowy przewodnik w mglisto białym mundurze, żeby jej przypomnieć, że miała dyktando do podjęcia !
"To byłem ja, IMPERATOR. Jest to łaciński tytuł mający oznaczać "Pan wszystkich, którzy widzą i istnieją !". Ronowi tak bardzo spodobał się ten tytuł, że uznał, iż fantazyjny samochód też powinien się tak nazywać, ale odbiegamy od tematu. Pani Piper podjęła dyktando w nocy 13 sierpnia 1894 roku. W tym dniu dała znać, że jest to nowy przewodnik i że jest już zmęczona dużą mocą, którą ja, Malachiasz znany jako Imperator, wydzielałem." IMPERATOR.
Zostaliśmy poinformowani przez Imperatora, że przekazał jej pismem ręcznym, starannymi literami cały zarys tego, czym miała być Księga Urantii. Składała się ona wtedy z trzydziestu jeden rozdziałów z początkiem każdego rozdziału, co teraz Sadlerowie opublikowali poprzez swoją Komisję Kontaktową w Chicago, Illinois w 1934 i 1935 roku. Nie było łatwo rozpoznać, że było to epokowe objawienie myśli, chyba że się zrobiło to, co ja mogłem zrobić, a mianowicie skontaktować się z oryginalnymi członkami Komisji Kontaktowej, aby usłyszeć, co oni piszą do mnie o zmianie z 31 rozdziałów do 196 (sto dziewięćdziesiąt sześć) opublikowanych w 1955 roku.
Podsumowując, Komisja Kontaktowa Sadlera dowiedziała się, że ich praca polega na katalogowaniu już napisanych rozdziałów i przedstawianiu każdego z nich grupie ludzi, którą nazwali FORUM, składającej się głównie z osób szanowanych w zawodach i ze względu na sukcesy gospodarcze. Sadler był lekarzem chorób serca, a jego żona Lena też była lekarzem chorób kobiecych, wyprzedzając swój czas w leczeniu kobiecych problemów z rakiem piersi, a dr William S. Sadler był psychologiem wyszkolonym przez Freuda z Leną w 1906 roku. Dr Sadler przybył do domu pani Piper w wigilię Bożego Narodzenie w lekkiej burzy śnieżnej z dworca kolejowego w Bostonie, gdzie wysiedli on i Lena i ich niańka Christy, która opiekowała się ich dwuletnim synem, Williamem Sadlerem Juniorem. Pociąg dotarł wcześnie i Sadler wziął swoją notatkę od pani Piper otrzymaną lata wcześniej i zadzwonił prosząc o rozdziały, o których ona była pewna, że są ściśle tajne, wyłącznie do jego użytku.
Dr Sadler rzucił spojrzenie na treść jej pisma stojąc w holu rezydencji i szybko przeczytał zarys. Zrozumiał teraz, że jest to słynna i wielka rewelacja, której należy dokonać i podziękował jej, uchylił kapelusza i wyszedł w padającym śniegu, aby wejść na pokład statku Louisiana, parowego statku o średniej długości, którym mieli przepłynąć Atlantyk. Przybyli do Belgii 31 grudnia 1906 roku i udali się do swojego hotelu w Belgii. Następnego dnia wszyscy wsiedli do francuskiego pociągu do Hawru i spotkali się z doktorem Freudem 4-go stycznia 1907 roku.
Po ukończeniu studiów, Lena uzyskała świadectwo lekarza serca, a William S. uzyskał od Freuda licencję na praktykę psychologiczną i 4 sierpnia 1908 roku wyruszył z powrotem do Stanów Zjednoczonych. Christy była już spowrotem w domu i musiała zabrać dziecko do Indiany z powodu ciężkiego przypadku kaszlu.
Nie będę opowiadał o latach od 1908 do 1924 z tego powodu, że Sadlerowie przeprowadzali się kilka razy i wreszcie wynajęli duży i pusty dwór na 533 Diversey Parkway, gdzie na parterze była piekarnia, ale górne części budynku pozostały niezamieszkane aż oni się wprowadzili i odnowili dwór na dwa gabinety lekarskie i rozpoczęli praktykę w 1911 roku.
W 1924 roku Melchizedek Machiventa nawiązał widoczny kontakt z drem Sadlerem, kiedy ten siedział w swoim gabinecie gryzmoląc w swoim dzienniku, kiedy właśnie skończył wizytę i Melchizedek pojawił się fizycznie. Było to w marcu, może piątego, w 1924 roku i był to kapitalny dzień dla obojga Sadlerów, bo także był to pierwszy raz, kiedy zobaczyli małą dziewczynkę wchodzącą do ich gabinetów, która była słynnym duchem dziecka, który dobrze ich pamięta, bo jest teraz wznoszącym się na piątym świecie-mieszkaniu, kiedy to piszemy. Ta mała dziewczynka zginęła w pożarze rok wcześniej i nie została zasądzona do przeniesienia do światów-mieszkań i poświęciła swój czas na zbadanie tego, co było wtedy wyszukanym przedsionkiem do kancelarii zmartwychwstania, dużym pomieszczeniem w stylu neoklasycznym, prowadzącym do pomieszczenia serafinów transportujących do do światów-mieszkań.
W 1928 roku Machiventa wszedł do pomieszczeń zarezerwowanych dla pacjentów od frontu dworu, na pierwszym piętrze i poprosił, żeby go wysłuchano, gdyż dr Sadler miał tak poważny atak kaszlu, że myśleliśmy, iż może dostać krwotoku i Melchizedek nakazał świętym i wszystkim diabłom, by natychmiast się usunęli. Był to nikt inny jak Caligastia, diabeł z Urantii, który wspierał Lucyfera, Szatana i Dalagastię, żeby zawładnąć Ziemią, zwaną w tych dokumentach Urantią i został bezceremonialnie odesłany. To właśnie wtedy doktor został poinformowany, że Forum ma przejrzeć wszystkie rozdziały i wszyscy mają podpisać umowę o zachowaniu tajemnicy, aby móc pracować nad obecnie nazywaną Księgą URANTII. Do tej pory ta książka nie miała tytułu.
W latach 1934 i 1935 przeznaczono do czytania pierwsze sześćdziesiąt (60) rozdziałów. W 1941 r. przydzielono do przeczytania dziesięć kolejnych dokumentów. W 1942 roku przybyło dwanaście nowych dokumentów i dokonano rewizji pierwszych sześciu (6) dokumentów. W 1943 i 1944 roku dr Sadler wytoczył sprawę Shermanom (Haroldowi i Marcie) za podżeganie do niezgody na Forum. Harold Sherman zakończył wtedy większą część swoich pamiętników, opublikowanych obecnie przez firmę wydawniczą Square Circles.
Książka została ukończona i wydana w twardej oprawie w 1955 roku i od tego czasu zalegała w różnych sprawach sądowych i różnych nieporozumieniach w Fundacji Urantii, włączając rozwiązanie Bractwa na początku lat 80-tych i w końcu uznano, że
prawa autorskie Fundacji Urantii wygasły w 1983 roku, ponieważ uznano, że książka nie była ani dziełem złożonym, ani pracą na zlecenie.
Od tego czasu Fundacja Urantii, wraz z piątym epokowym objawieniem, potykała się i potyka z malejącą sprzedażą i zainteresowaniem, a dziś stoi w obliczu mozaiki trudności tak często kojarzonych z nieudanymi objawieniami.
Dalej badam, w jaki sposób Trzecia Komisja Objawieniowa chce teraz naprawić te błędy i zmartwienia.
REGENCJA I ODRODZENIE EPOKOWEGO OBJAWIENIA
Posiadam wystarczająco dużo informacji, aby wypełnić niewielką objętość dotyczącą współczesnej próby odświeżenia epokowego objawienia dla naszej planety. Jesteśmy nazywani Urantią (Po angielsku Juransza) przez Władze Wszechświata, ale dla większości z nas pozostaje ona Ziemią i Księga Urantii została nazwana od nazwy planety, która jest planetą doświadczalną i jest 606-tą planetą znajdującą się w sąsiedztwie planet zwanych Satanią, systemu planet liczącego dziś 635 planet.
Pomysł epokowego objawienia został zarzucony w rozważaniach zaledwie kilka lat temu. Jednakże dzisiaj mamy zamiar wejść w zupełnie nową erę objawienia, która zaczyna się nie od pisemnego epokowego objawienia, ale od Regencji. Regencja to przybycie wszechświata na naszą planetę w postaci wcielonej (widzialnych ciał) i ma ona na celu skorygowanie rządzenia i przedstawienie Ojca Wszechświata jako głowy rodziny. Zamiarem Jezusa z Nazaretu jest pojawienie się na początku regencji w krótkim czasie, a także, w tym celu, Misja Magisterska, wykorzystująca trzech głównych Rajskich Synów Magisterskich, aby uzupełnić pracę, którą mają do wykonania na Urantii, na Ziemi.
Regencja będzie miała trzy główne momenty do zaobserwowania przez tych, którzy pozostaną na Ziemi, aby być świadkami drugiego powrotu Jezusa. To jest pierwsza obserwacja regencji, żeby przyjść, aby zobaczyć przybycie Jezusa. Drugą widoczną możliwością po pojawieniu się Jezusa jest pojawienie się trzech Rajskich Synów z Jezusem, którzy są obiecanymi Synami Magisterskimi. Będą oni pracować, aby spełnić prośby Jezusa, aby zadbać o to, żeby osiągnął on to, czego chce od mieszkańców Urantii i wykonał inne zadania objawienia, które nie zostały tutaj wymienione. Trzecie, to trzecia noga regencji, aby wyprodukować Kronikę Życia i Czasów Jezusa. Potrzebujemy personelu do pracy nad tym i rejestrowania dla nas waszych poglądów, odczuć i świadectw o Jezusie żyjącym z nami w formie tekstowej do przyszłej publikacji w tomach zwanych "Kronikami życia i czasów Jezusa na Ziemi".
Jest jeszcze wiele do powiedzenia na ten temat, ale zamykam ten Dokument w interesie długości i czasu, aby dać wam czas na przeczytanie i przyswojenie wszystkich tych informacji do tego momentu.
Dziękuję.
Ron Besser w imieniu Fundacji Magisterskiej : Te narracje są bezpośrednio podyktowane przez duchowych wznoszących się, których teraz znacie jako dr William S. Sadler, dr Lena O. Sadler, William S. Sadler Jr oraz Bóstwo Absolut, aby upewnić się, że pozostałem w wytycznych dopuszczalnego objawienia w tych sprawach. Dziękuję naszemu Ojcu w niebie za pozwolenie na zaistnienie tej narracji oraz Synowi Stwórcy Wszechświata Lokalnego Nebadonu, Michałowi Nebadońskiemu za jego wsparcie do wypłakania się, kiedy nie mogłem uzyskać pewnych informacji, które uważałem za konieczne do pokazania wam. W każdym razie dziękuję wszystkim, którzy pomogli mi uzyskać te informacje dla waszego rozważania prawdziwej historii rozwoju piątego epokowego objawienia, Księgi URANTII. K
KONIEC
Recent Posts